Daha soğuk hava, daha karanlık sabahlar ve hastalıklı havalar, önümüzdeki günle ilgili coşkuyu kesinlikle azaltabilir ve kreş söz konusu olduğunda, birçok çocuk çalışan ebeveynlerinden daha uzun saatler harcıyor.
Bu, çocuğunuzun yıprandığı, tükendiği ve genellikle terk edilme konusunda isteksiz olduğu zamanlar olacağı anlamına gelir. Bununla birlikte, kreşe gerçekten gitmek istemiyorlarsa – özellikle sürekli olarak – o zaman bu suskunluğa neyin yol açabileceğine ve nasıl yardımcı olabileceğinize bakmak önemlidir.
Kreşe gitmeyi reddetmenin 6 yaygın nedeni nelerdir?
Yürümeye başlayan çocuğunuz kreşte yeni olsa da, okul öncesi çocuğunuz aniden bundan güçlü bir şekilde hoşlanmamışsa, isteksizliğinin altı olası nedeni vardır:
1. Ayrılık kaygısı.
Bu, küçük bir çocuk ilk kez kreşe başladığında ve ebeveynine veda etmesi ve yepyeni bir ortama, rutine ve bakıcıya merhaba demesi gerektiğinde çok yaygındır. Bununla birlikte, bir çocuk büyüdükçe ve dünyalarının genişlediğini hissettikçe de olabilir.
Ayrılık kaygısını hafifletmek ve kreşi daha az göz korkutucu hale getirmek için en iyi strateji, çocuğunuzun kendisini güvende ve bağlı hissetmesini sağlamaya odaklanmaktır. Bunu yapmak için:
- Ayrılmadan önce özel bir bakıcıya bağlı olduklarından emin olun, tercihen her gün aynı bakıcıyı gülümseyerek karşılayın.
- Bakıcılarıyla etkileşimli ve güvene dayalı bir ilişki kurun, böylece çocuğunuz da onlara güvensin
- Çocuk bakımında yapacakları tüm eğlenceli şeyler hakkında olumlu kalın
2. Çocuk bakımında değişiklikler.
Çocuklar rutine iyi tepki verirler, çevrelerine alışırlar ve eğitimcilerle bağlar kurarlar, bu nedenle ani bir kreşe gitme reddi, bakım dinamiğindeki değişikliklerden kaynaklanabilir.
İyi arkadaşları taşındı mı? Bırakma ve teslim alma süreleri tutarsız mı? Başka bir çocuğa, kreşe gitme konusunda onları temkinli kılan bir şey mi oldu? Hizmetle ilgili kendi belirsizliğinizi algılıyorlar mı? Onları endişelendiren, kokan boya veya yan taraftaki havlayan bir köpek gibi çevresel bir faktör var mı?
Sorunu bulmak için eğitimcilerinizle konuşun ve dinamikte değişiklik olup olmadığına bakın. Oradan, bir çözüm bulmak için birlikte çalışabilir ve çocuğunuzun tekrar mutlu ve güvende hissetmesini sağlayabilirsiniz, örneğin çocuğunuza yeni bir arkadaşlık grubu kurmanız veya her gün tam olarak aynı saatte gelmesi yardımcı olabilir.
3. Evde değişiklikler.
Çocuğunuz, ev dinamiklerindeki tutarsızlıklardan ve değişikliklerden de etkilenebilir. Yeni bir eve taşınmak, hamilelik, eve yeni bir bebek getirmek, gece geç vakit geçirmek veya süper heyecanlı bir tatilden dönmek, çocuğunuzun kreşe gitmeye hevesle atlamaya hazır olup olmadığını etkileyebilecek şeylerdir. Çocuğunuz hastalandıysa, kreşe gitme alışkanlığına geri dönmek zor olabilir.
Bu durumda, çocuğunuza hayatındaki değişikliklere uyum sağlaması için zaman tanıyın ve evde iyi bir rutini yeniden oluşturmaya odaklanın.
4. Büyük duygular.
Çocuğunuz hüsrana uğradığında ve istediğini alamadığında, yani evde kalamadığında kreş reddi ortaya çıkabilir. Grup bakımı aynı zamanda küçük çocuklar için zor olabilen paylaşım ve sıra alma gibi şeyleri de içerir, bu nedenle kendilerini bunalmış hissediyorlarsa, o zaman evde Anne veya Baba ile sıfırlamak için sakin bir gün organize edebilirsiniz.
Bu aynı zamanda çocuğunuzun başa çıkma becerilerini ve direncini geliştirmek için bir şanstır. Büyük duygularla ve hayal kırıklıklarıyla başa çıkmalarına yardımcı olmak için şunları yapmanıza yardımcı olabilir:
- Onlara hayal kırıklığı duygularını hissetmeleri ve ifade etmeleri için alan verin.
- Nasıl hissettiklerini anladığınızı gösterin
- Çocuğunuza evde kalırsa özleyecekleri güzel şeyleri hatırlatın
- Giysilerini, sabah atıştırmalıklarını veya hafta sonu aktivitelerini seçmelerine izin vermek gibi, yaşamları üzerinde biraz kontrol sahibi olmalarına izin verin.
5. Can sıkıntısı.
Üstün zekalı ve yetenekli çocuklar genellikle yaşıtlarıyla aynı aktiviteleri yapmaktan sıkılırlar ve okul öncesi eğitimin son birkaç ayında çocuklar aynı eski rutinlerden ve aktivitelerden aşırı derecede yorulabilirler.
Can sıkıntısının çözümü zihinsel uyarımdır. Kaliteli çocuk bakım hizmetleri, daha yüksek düzeyde öğrenme ile çocukların ilgisini nasıl çekeceğini bilir, bu nedenle kreş reddinin can sıkıntısından kaynaklandığını düşünüyorsanız, çocuğunuzun eğitimcisi ile konuşun.
6. Gelişimsel değişiklikler.
Çocuklar büyüdükçe bağımsızlık ve zihinsel yeterlilik kazanırlar ve kreşe gitmeyi reddetme onların sınırları test etme yolu olabilir.
Gelişimsel değişiklikler, kreşte uyku zamanları gibi kreşe gitme konusunda endişeye neden olabilir, ancak çocuğunuz artık uyuklamıyor. Bu durumda, bakıcılarıyla konuşun ve diğer çocuklar uyurken sessizce kitaplara bakmak gibi mutlu bir alternatif bulun.
Sakin ve pozitif olmaya odaklanmak önemlidir. Çocuğunuz endişenizi, hayal kırıklığınızı veya öfkenizi anlayacaktır, bu nedenle derin bir nefes alın, reddetmesinin nedenini arayın ve sorunu birlikte çözmeye çalışın.
Büyük çocuğunuz okula gitmek istemiyorsa ne yapmalısınız?
Çocuğunuz büyüdükçe, kreş reddi devam edebilir. Okul çocukları okul saatleri dışında kreşe gitme konusunda isteksiz olabilir ve onları okula göndermek zorlu bir mücadele olabilir.
İyi haber şu ki, daha büyük bir çocukla anlamlı bir şekilde konuşmak daha kolay ve okul reddi mutlaka kötü davranışın bir işareti değildir. Aslında, genellikle evde kalmak istedikleri için olur.
Çocuğunuz okulu reddediyorsa veya okul saatleri dışında kreşi reddediyorsa, uzmanlar şunları yapmanızı önerir:
- Fiziksel bir neden olup olmadığını kontrol edin. Çocuğunuz karın ağrısından şikayet ediyorsa, fiziksel bir sorun olmadığından emin olmak için doktora götürün.
- Çocuğunuzla konuşun ve onu neyin endişelendirdiğini sorun. Onları okula ve/veya kreşe geri döndürmek için bir plan yapılacağını açıkça belirtin ve çocuğunuza, sizin tam desteğinizle sorunu aşabileceklerine dair güvence verin. Endişelerini açıklamakta zorlanıyorlarsa veya sadece konuşmak istemiyorlarsa, onu zorlamayın.
- Biraz dedektiflik yapın. Çocuğunuz okuldan ve/veya kreşten kaçınmak için hastalıktan şikayet ediyorsa, bu davranıştaki kalıpları ve okulu reddetmesini açıklamak için nesnel ‘ipuçları’ arayın. Örneğin, hastalıktan şikayet ettikleri belirli bir saat veya gün var mı?
- Çocuğunuzun eğitimcisi ve/veya okul danışmanıyla görüşün. Her iki ebeveynin de okula veya okul saatleri dışında kreşe gidebileceği bir zaman bulun. Bu, neler olabileceği hakkında daha fazla bilgi edinme şansıdır (örn. Zorbalık mı oluyor?) ve sorunla ilgilendiğinizi ve sorunla ilgilenmeye kararlı olduğunuzu gösterir. Açık fikirli olmaya, bir “suçlama oyunundan” kaçınmaya ve herhangi bir sorunu çözmeye odaklanın.
- Evde kalmayı çekici hale getirmeyin. Çocuğunuza dikkat, sempati ve ekran başında vakit geçirmek yerine, bir öğrenme ortamını canlandırın ve onu okumaya, çalışmaya ve bir masaya oturmaya teşvik edin.
- Hastalıklı bir politika uygulayın. Örneğin, kural şu olabilir, ‘Ateşin yoksa okula gitmek zorundasın’. Tabii ki, gerçekten hasta bir çocuğu okula veya kreşe göndermemeye dikkat etmek istersiniz, ancak doktorunuz fiziksel hastalığı ekarte ettiyse, o zaman bir hasta politikası çocuğunuz için net parametreler belirler.
- Destek almak. Çocuğunuzu bıraktığınızda ayrılık kaygısı yaşıyorsa veya devam eden okul/kreş reddi konusunda yorgun veya hüsrana uğramışsanız, onun yerine babanın veya güvenilir bir arkadaşınızın onları alması yardımcı olabilir.
